Woensdag 19 september 2007 (dag 1)
Het was zo ver, 4 uur s\'morgens liep de wekker af om naar het EK/WK te vertrekken. Met zen vieren gingen we richting Engeland. Joep, Niels en Tom trokken met nog 5 Belgische jeugd in de open club klasse. Ikzelf zou meedoen met Fam Janssens in de Belofte klasse. Voor het nationaal werd Joep nog geselecteerd voor de jeugd en ik bij de beloften.
Om half 6 s\'morgens kwamen we bij den Dré aan in Retie. Daar vertrok de bus richting Minehead (Engeland). Onderwegen pikten we nog wat boerekes, powerrangers, een antwerp warrior en een trio pony?s op. In Calais gingen we den boot op voor een tripje over het water van een uurtje. In Engeland zelf moesten we nog een uurtje of 6 rijden. Aangekomen in Minehead was het afwachten hoe de kamers verdeeld zouden worden en hoe deze eruit zouden zien. Alles viel supper goed mee.
We lagen met 5 op een ?appartementje? van 6. Joep Tom en Niels versleurde al direct wat bedden en kropen met drie in 1 kamer. Ik sliep samen met de Maarten van de boerekes op een kamer. Na het uitpakken van de koffers, zijn we gaan wegen, eten en het terrein gaan bekijken. De weegschaal viel voor de ene ploeg al wat beter mee als voor de andere. Het eten was naar mijn mening goed. En over het terrein waren de meningen wat verdeeld. Voor den ene was het wat te hard voor den andere zou het wel meevallen. Na de terrein inspectie was het bedtijd. Het was immers al vroeg dat voor onze jeugdtrekkertjes.
Donderdag 20 september 2007 (dag 2)
6uur. Opstaan!! Het was de dag waar onze jeugdtrekkers voor gekomen waren. Er was maar 1 probleem, Het gewicht. Met 483 kilo op de weegschaal weet je op voorhand dat het supper moeilijk gaat worden om punten te pakken. Maar ze gingen er hun uiterste best voor doen en daar was ik van overtuigd. Met 8e uit 3 verschillende verenigingen en onder naam van Power-mix gingen ze ten strijde samen met nog 7 andere ploegen om de wereldtitel.
De eersten trek was tegen onze landgenoten de Boerekes uit Pulderbos. We waren overigens het enige land die 2 teams in de open club klasse ingeschreven had. Maar tegen de boerekes was niet veel te beginnen. We verloren de 2 trekken. Als 2e kwamen we uit tegen het Ierse Tara Arms. Voor ons onbekend dus je weet maar nooit. We begonnen heftig aan de wedstrijd en jawel meter voor meter kwamen ze dichter en het eerste puntje was binnen. De tweede trek werd wel verloren. Deze keer waren de Ieren gewaarschuwd voor ons geweld en lieten ze zich niet meer verassen. Maar iedereen was tevreden.
Als derde kwam het Duitse Eschbachtal. Deze ploeg kende we nog van het GENSB. Toen konden we de 3 punten net niet pakken, misschien was dit wel de herkansing. Maar de Duitsers waren te sterk voor ons. En wonnen beide trekken met gemak. Oakdale uit Zuid-Afrika was de 4e tegenstander. Na wat bijgepraat te hebben met wat oud bekende mochten we tegen hun kampen op het veld. Maar er viel weinig te beginnen tegen deze sterke trein. Er was geen stoppen aan.
Als 5e kwamen we het Zweedse Hovmantorp tegen. Tegen hen was de start niet vinnig genoeg om iets te kunnen betekenen en de twee trekken gingen dus naar de zweden. Als zesde kwamen we tegen LNR ACF A, een hele mond vol maar voor ons een onbekende ploeg. Dus was het nog is te proberen om er stevig in te vliegen en een paar rake aanvallen te plaatsen. De eerste start was perfect. Een verassing voor de tegenstand. Het 2e punt was binnen. Nu nog proberen de 2e trek even goed te starten. En jawel, men kon 3 punten pakken! Iedereen supper tevreden. Niemand verwachte het maar men heeft het toch waargemaakt. De laatste trek was tegen de Letten van Saldus. Deze waren wel een maatje te sterk voor ons. Maar geen geklaag, met 4 punten en een 6e plaats op 8 was iedereen tevreden. Nog enkele jaartjes trainen en deze jeugdploeg kan nog heel veel bereiken. Trainen jongens en het komt in orde.
Einduitslag Junior 560 Men
1e Eschbachtal
2e Oakdale
3e Saldus
4e Boerekes
Nog snel proficiat wensen aan dré met zijn behaalde medaille met Eibergen, Boerekes met hun 4e plaats en Fam Janssens met hun 4e plaats in de 560.
Vrijdag 21 september 2007 (Dag 3)
De laatste dag van de open club kampioenschappen was aangebroken. Vandaag kwam ik aan de bak met de beloften van Fam. Janssens. We hadden weinig samen getraind dus wisten niet goed wat te verwachten van deze klasse. Maar wat we wel wisten was dat we ons uiterste best gingen doen. Maar dat het niet gemakkelijk zou worden werd al direct duidelijk.
De eerste wedstrijd was tegen de valleitrekkers, meteen vollebak dus. Maar er was geen beginnen aan. Uiteindelijk konden we wel een punt pakken van het Duitse Siegelau. Dit na een zware no-pull. We zaten nog het friste in de beslissende trek om zo verrassend uit de hoek te komen en de wedstrijd gemakkelijk te winnen. Tegen China konden we de drie punten wel pakken. Al hebben we daar lang op moeten wachten. De chinezen waren immers overslapen en waren een half uurtje te laat. En omdat dit normaal onze eerste wedstrijd zou zijn. Hebben we ze dus pas als laatste gekregen. Ook hebben we tegen de Ieren een puntje kunnen nemen. Met 5 punten konden we redelijk tevreden zijn. Al draaide de ploeg niet zoals het zou moeten.
Einduitslag U23 600 men
1e Valleitrekkers
2e M?als
3e Gonten
4e Siegelau
In de namiddag was het de beurt om te gaan supporteren voor de dames en de 640 van Fam. Janssens. Deze haalde beide mooie resultaten. De dames gingen zelfs met brons naar huis! Knap!!
Zaterdag 22 september 2007 (Dag 4)
Zaterdag morgen, de eerste dag van de nationale kampioenschappen. Vandaag kwamen de jeugd en de 560 in actie. Bij de 560 stond niemand van onze club opgesteld, bij de jeugd wel. Daar stond Joep op de positie van ankerman opgesteld. Samen met 4 boerekes, 2 Janssens, en 2 powerrangers. In een zware poule moest 7 keer getrokken worden. Het was zeer moeilijk punten te pakken en de ploeg draaide ook niet voor de volle 100% Tegen het einde draaide de ploeg beter en werden er ook punten gepakt. Tegen Engeland en Ierland konden ze de drie punten veroveren. Waardoor ze toch ook wel op een mooie 6e plaats eindigen. Een dikke proficiat aan Joep en al de rest.
Einduitslag Junior 560 Men
1e Duitsland
2e Zwitserland
3e zweden
4e Zuid-Afrika
Normaal gezien gaan we op een zaterdag avond op café maar voor de verandering zijn we maar is op tijd in ons bed gekropen. Sanderdaags stond immers de laatste dat van dit kampioenschap op het programma.
Zondag 23 september 2007 (dag 5)
Voor de laatste keer dit kampioenschap liep de wekker s?morgens vroeg af. Deze keer was het weer mijn toer om te proberen een mooie presentatie neer te zetten met de Beloften. Ook de 640 heren en de 520 dames kwamen in actie.
Bij de beloften waren we op zoek naar een verbetering t.o.v. vrijdag in de open club. Met enkele wissels gingen we ten strijde. Omdat Rusland niet aanwezig was en Letland niet meedeed omdat ze een speler wilde opstellen die te oud was en geen reserve speler bij hadden. Waren we in plaats van met 12 in de poule met 10. China was ook hier weer van de partij en ditmaal op tijd.
Tijdens de opwarming tegen Zweden verliep alles goed. De ploeg draaide netjes. Toen de wedstrijden begonnen merkte we al direct dat we niets cadeau gingen krijgen. En spijtig genoeg draaide de ploeg niet meer zoals tijdens de opwarming. De eerste 2 trekken konden we telkens enkele meter nemen maar het nooit afwerken. Maar dit was tegen Zwitserland en Zuid-Afrika, echte kandidaten voor de titel dus. Daardoor hadden we er nog niet zo?n slecht gevoel bij. Tegen China konden we wel een puntje nemen al hadden het er 3 moeten zijn. De samenwerking in de ploeg liet het weer afweten. Ook voor de andere wedstrijden waren we te zwak. Met 1 punt uit 9 wedstrijden eindigde we op gedeelde laatste plaats met China. Een zeer teleurstellend resultaat. Voor mij dan toch.
Einduitslag U23 600 Men
1e Nederland
2e Zweden
3e Zwitserland
4e Engeland
Met dit resultaat was ook meteen het tornooi gedaan voor ons. We onthouden de knappe prestatie van onze jeugd in de open club. Wat een opsteker is voor de toekomst.
Maandag 24 september 2007 (Dag 6)
Vandaag liep de wekker iets later af, we moesten pas tegen half acht klaar staan om te eten. Na het ontbijt (voor de zoveelste keer spek met eieren en patatten) snel de tassen terug inpakken en naar de bus brengen. Tegen negen uur waren we vertrokken. Na al eenuur of zes in de bus te zitten kwamen we in Dover aan waar we onze boot namen. Na al een kwartiertje aan te schuiven kregen we te horen dat de boot vol zat en dat we moesten wachten tot de volgende bus. Nog een uur extra onderwegen dus. Een uur later hadden we dan toch een boot. Terug op het europese vasteland konden we beginnen met de eerste gaste terug aftezetten. Uiteindelijk was het tien uur voor we terug in Retie aankwamen. Een lange reis dus. Kdenk dat niemand het erg vond om terug thuis te zijn.
Ziezo dit was ons avontuur. Op naar Zweden volgend jaar?
- Fotoalbum (extern)