Op vrijdag 25 augustus vertrokken we gepakt en gezakt en vol goede moed naar Heino, waar dit jaar het GENSB-toernooi doorging. Vier dapperen vertrokken in de vroege namiddag met de bus, de rest in de late namiddag met de auto. Eenmaal aangekomen gingen we eten, tenminste degenen die nog op tijd waren, want den jeep van de Kurt deed er iets langer over om er te geraken. Niet dat het eten zo beestig lekker was, maar ja, we waren tenslotte in Nederland. Daarna moesten we stillekesaan in ons bed kruipen, zodat iedereen er de volgende ochtend fris weer uit kon komen. De ene al wat frisser dan de anderen.
Zaterdag dan: na iedereen uit zijn bed te kieperen, gingen Geert en Bart met de Lindetrekkers op stap terwijl de Kris het Nederlandse TTV Voorden, waarmee hij vrijdagnacht al uitgebreid kennis had gemaakt, ging versterken. Wegen, stempelen en eten, toen de parade en daarna het sportieve gedeelte. De eerste twee ploegen hebben we in het zand doen bijten, waarna we het twee keer met een gelijkspel moesten stellen. De Power Girls hadden wel de benodigde girls, maar de power liet nog wat te wensen over: ook zij werden verslagen door de Berketrekkers. Mixmania haalde het ook niet en toen hadden we nog maar 1 puntje nodig om bij de 16 beste teams te staan. Na veel gezweet, gevloek en geroep kregen onze tegenstanders een derde waarschuwing tegen hun broek. Uitslag: 1.Veense Boys (Ne.), 2. Gonten (Zw.) +Berketrekkers, 3.Viking B (Zw.) Iedereen opgelucht en blij omdat we konden doorgaan naar de volgende ronde, waar we tegenover Viking A kwamen te staan. Iedereen ging tot het uiterste maar het kon niet baten. Hoewel we alles hebben gegeven, waren het toch onze tegenstanders die wonnen. We eindigden dus als negende, een plaats die we deelden met onder andere Mertensmannen en Fam. Janssens, waarvoor we dus niet moeten onderdoen. De Lindetrekkers en Voorden, waar ook Berketrekkers in zaten, misten op een flinke pruik na de finale, maar we kunnen allemaal terugkijken op een sterke sportieve prestatie.
Nadien gingen we afkoeling zoeken in het buitenzwembad, waar we geconfronteerd werden met de blote billen van de Mertensmannen en ander touwtrekvolk. Bibberend verhuizen naar het binnenzwembad, waar weer een heleboel zwembroeken op een paar stoere enkels terechtkwamen. Toen was het fuiven tot we er bij neervielen. Degenen die er nog toe in staat waren, bleven feesten tot men al het volk beleefd verzocht om het daar af te trappen. Na een paar omzwervingen en al of niet ongewenste bevruchtingen is iedereen uiteindelijk rond 5 uur in (of in de buurt van) zijn of haar bed terechtgekomen ---waar ze enkele uurtjes later weer genadeloos uit werden geroepen en/of getrokken. Nog ontbijten en dan: terug richting Merksplas, waar we ons moeder terug in de armen konden vallen.