Een ijskoude vrijdagavond, pas terug uit 't scholeke en alweer onderweg om te gaan schaatsen.
Om 19u in de Glenn afgesproken, maar da was wel wa vroeg voor sommigen. Iets voor achten zijn we met z'n achten vertrokken, Roel, Kris, Jan Boens, Kurt, Steven, Jill, Katrien en moi. (Ik hoop dat ik nu niemand aan het vergeten ben, want anders doen ze me dood... Ah ja, den Bart en de Jan waren ook in de Glenn,maar konden jammer genoeg nie mee gaan schaatsen.
Waar de rest van de leden zat, weet ik ook nie. Waarschijnlijk op dezelfde plaats waar ze zaten toen we met z'n allen gingen zaalvoetballen, maar soit...) Toe we daar waren zijn we met z'n zessen op het ijs gevlogen met onze gehuurde hockeys, want Steven en Kurt gingen in de cafetaria zitten. Het voordeel daarvan is dat ze geen blauwe plekken op hun gat hadden. Het nadeel was dat ze waarschijnlijk darmkrampen hebben gekregen van het lachen met onze vertoning van de mooie Disneymusical: "De Berketrekkers en hun intieme relatie met de grond"... Eigenlijk moet ik voor mezelf spreken, want de rest kon blijkbaar allemaal schaatsen.
Alleen Jill sympathiseerde wat met mij. Na een halfuurke op het ijs had ik prijs: Ewald -Newton: 0-1. En er was daar ne kleine die ik heb moeten gebruiken om af te remmen, dieë zag mij blijkbaar nie graag afkomen. Uiteindelijk (die kleine gaf te veel mee en remde niks af) toch maar vertrouwd op de wrijvingskracht tussen het ijs en mijn bakkes om tot stilstand te komen. En het ergste van al was de confrontatie van klein mannekes da nog maar pas van de papfles af waren en toch al beter konden schaatsen dan 10 Berketrekkers samen: het leven is hard (en ijs ook)!
Uiteindelijk een voor een van de schaatsbaan afgegaan, Jill als eerste, kort daarna gevolgd door Katrien en mij, terwijl de rest dapper voortgleed. Daar hebben we nog iets gedronken, terwijl er weer wat scores te vereffenen waren: eerst: Kurt-Douche: 0-1, toen Voet Kurt-Been Ewald: 1-0... Auw! Enfin, toen zijn we het naar de Glenn afgebold, nog ene gedronken, wa gesjotterd en uiteindelijk bedje zoeken.
Ik zie mijn bedje graag.
Ewald Schram