Verslagen
Trekkersbal en BK - Ewald
Zaterdag 27 en zondag 28 juli beloofden zware en lange dagen te worden, want op zaterdag gaven we een tentfuif en de dag erop moesten we de eer hooghouden op het Belgisch Kampioenschap op Kerselaerkermis in Lier. Aan het ‘Groot Trekkersbal’, zoals we het beestje liefdevol hebben genoemd, zijn heel wat vergaderingen en werkskes aan voorafgegaan. Afspraken over de tent, de vloer, de DJ, de brouwer, de affiches en al wat je wil werden gemaakt, maar zoals het hoort moet je op de laatste moment nog allerhande kleine dingetjes doen alvorens je ermee kan beginnen… Jill in vol ornaat
Er zijn er een paar die al gingen slapen voordat de fuif begon. Ik weet niet hoe het bij mijn collega’s ging, maar ik kon geen kl*ten slapen onder de koelwagen… Op de fuif zelf hebben we weinig problemen gehad, maar dat kan te maken hebben met het weinige volk, we hadden namelijk nogal veel concurrentie van Rooie Kermis in Gierle. Gelukkig hebben onze fuifnummers gezorgd voor! een heel goede sfeer en een groot drankverbruik, zodat het een toffe avond werd… Naar het einde toe begonnen de uurtjes nogal wat te wegen, want het jonge touwtrekvolkje werd naar bed gestuurd, zodat ze toch een beetje uitgerust waren tegen de volgende dag… Degenen die niet in de jeugdploeg stonden, begonnen stilletjes op te ruimen. Het volk wou echter niet naar huis, tot onze vrienden met een blauwe streep op hun auto kwamen zeggen dat het echt wel te laat aan het worden was. Het ergste vuil werd opgeruimd zodat de meesten om 6u toch nog in hun bed lagen…
Niet voor lang, want het Belgisch Kampioenschap wachtte. Om 10u werd er aan de tent verzameld, de oogjes waren klein en de kelen schor, maar omdat we keiharde touwtrekkers zijn vertrokken we toch. Jan en ik gingen in Nederland twee Nederlanders halen (wat een gelukkig toeval dat ze daar woonden, waar zouden we ze anders gaan zoeken). Na een vorige succesvolle samenwerking waren deze jongens van Jagersrust bereid om met ons mee te trekken. Eénmaal we in Lier waren (het had een beetje weg van een braadoven) kon niets ons meer bekoren dan een frisse frisdrank (en de frisse serveersters die erachter liepen). Jammer genoeg riep de plicht en kon het touwtrekken beginnen.
Zowel de jeugd als de heren hebben gedaan wat van hen verwacht werd: de resultaten waren niet echt om over naar huis te schrijven (twee keer voorlaatst), maar een hoger resultaat was in deze klasses ook niet te behalen, de andere ploegen waren nu eenmaal beter getraind en meestal ook zwaarder. Het feit dat we na zo’n zware nacht en in die hoge temperatuur toch nog doorzetten, is al een hele prestatie op zich. Toch zullen er niet veel trekkers zijn geweest die spijt hadden toen ze hun bed zagen. Toen ik maandag bij de Bosduif aankwam, was alles al opgeruimd, ze hadden bijna niks meer voor mij overgelaten… snik snik. Enfin, de fuif en het BK zijn afgerond, maar ik wil nog wel even degenen bedanken die ons blijven helpen bij dingen zoals onze fuif, ook al zijn ze geen actieve trekkers meer. Zonder hen zouden we het allemaal niet kunnen. Allez, tot de volgende…