Op de training van vrijdag 6 februari besloten we dat we werk moesten gaan maken van de trappenbaan.Ter voorbereiding moesten er gaten gegraven worden en daar moest dan weer beton in komen.Dit om de verdeelbank voor de lift te kunnen ankeren.En nu we te horen hadden gekregen dat die verdeelbalk en de trappenbaan naar de galvanisatie waren moest er wel werk van gemaakt worden.En met het gezegdeâ€de morgenstond heeft goud in e mond†in ons achterhoofd begonnen we er de volgende morgen al aan.Om 8 uur was ik samen met den Ewald en Jan Boensberg precent.
Na enig meetwerk wisten we waar de gaten moesten komen en kon er begonnen worden met het echte mannenwerk namelijk het graven.Maar natuurlijk was het eerst sgof.Hier hadden we den Bart speciaal voor uit zijn bed gebeld zodat hij koffiekoeken kon brengen.Wat hij dan ook deed.Daar is hij tenslotte secretaris voor.Na deze kleine onderbreking begonnen we weer met volle moed.Den Ewald en de Jan begonnen ijverig te graven en den Bart deed dat waar hij goed in is namelijk het delegerende en coordinerende werk.Ik ging intussen kiezels en zand halen voor het beton.Het cement hadden we nog thuis zitten.
Tegen dat ik terug was hadden zij die gaten erin staan en konden we beginnen met beton te maken.Toen heb ik Jill ook maar uit haar bed gezet.Den Ewald en den Bart hielden zich bezig met den beton en de jan speelde mechanieken. Den band van de remork moest er aan geloven.Tegen dat dit gebeurd was hadden we 2 molens beton gemaakt.Daar dachten we mee toe te komen maar niet was minder waar.Eens daar aangekomen zagen we al snel dat we te kort gingen hebben.Met die 2 molens konden we juist 1 gat mee vullen.Snel nog wat wapening erin gegooid en dan terug naar de betonmolen.Voor nog eens 2 molens.Weer terug naar de Sporthal voor da 2de gat vol te doen.De mensen zullen nogal gedacht hebben.Ikke met ne remork met 3 wielen is toch maar een RAAR zicht.
Tegen dat het 2de gat vol zat en we met de laser de hoogte haarfijn hadden uitgemeten kwam Jan L er ook aan. Dan zijn we nog maar snel onze oude touwtreklift gaan halen aan de manege.Die stond daar sinds onze verhuis ook alleen maar harder te roesten. Maar ze daar weg krijgen was een ander paar mouwen.Eerst hebben we ze maar platgetrokken om ze vervolgens op de Jan zijn stekkedooske (remork) te leggen.Vooraan maakten we ze vast met een touw en achteraan hadden we de remork omhoog gehoffen en tegen de lift getrokken met een trekband.Op zich was dit wel een vreemd en uniek zicht maar het reed wel lekker.Nu was deze verhuis een karwei van 15 minuten terwijl je er anders een paar uur mee bezig bent.Want als je er niet onmiddellijk aan begint gebeurt het gewoonweg niet.Nu hebben we ze bij Jan weggezet in afwachting of de Antwerp Warriors deze zouden willen gebruiken.We zullen wel zien.
Tot op de materialendag heel in’t kort waarschijnlijk