Zondag 28 november, vuil miezerig weer, en wij Berketrekkers klaar voor onze volgende winteractiviteit. Deze keer was dat zaalvoetbal. Dit omdat ge van gewone voetbal te moe wordt en met zo’n weer te nat ook nog is. In tegenstelling tot voorgaande jaren kwam er nu wel volk naar de activiteit. In totaal waren we met 15 man waarvan 11 effectief meegesjot hebben.
Rond 2 uur begonnen de 1ste ballen rond ons oren te vliegen en om 4 uur was het gedaan. Wat daar tussen allemaal gebeurde? Lees verder en ge zult het te weten komen. Rond 1.45 uur werd het begin gemaakt. En dat begin was de goaltjes zetten. Tegen dat die er stonden en iedereen zijn schoenen aan had was het tijd om de ploegen te verdelen. Dit lieten we aan de jeugd over. Wie ze heeft gekozen weet ik niet maar eerlijk waren ze allerminst. Ik stond in de ploeg met den Davy, den Ben, Peter en Jan Drayers. De andere ploeg bestond uit Ewald, Luc V., Jan Boens, Maarten, Steven en Johan.
Ze hadden wel de numerieke meerderheid maar hun voetballend vermogen was een pak kleiner. Wel moet gezegd worden dat de Steven een uitstekende keeper was maar de rest had amper een bal gezien, laat staan mee gesjot. En dat was te merken want zonder al te veel moeite kon het balletje worden rondgespeeld. Dat was ook te merken in de uitslag want na een klein uurtje spelen stonden we met 9-3 voor. Toen werd maar beslist om andere ploegen te kiezen. Omdat niemand ploegen wou kiezen hielden we het maar op een partijtje oud-jong.
Wij met de oude waren met 5 terwijl de jonge snaken met 6 speelden. Maar ondanks hun meerderheid liepen ze nog niet over ons heen. Tot 3-3 konden we gelijke tred houden. Toen begonnen wij wat slordiger te spelen en stond het al snel 7-3 voor de jong. Dan toch maar eens een tandje bijgestoken en in een mum van tijd was het 7-7. Die partij werd ook iets bitsiger want de tijd begon te dringen. Toen liepen de jeugd weer uit tot 9-7. We konden nog minderen tot 9-8 maar daar bleef het ook bij. Hoewel we dat niet graag deden moesten we toch onze meerdere erkennen in de jeugd. We zullen het maar op de leeftijd steken zeker. Dan was het tijd om te gaan douchen en nog wa bij te praten en te bekomen in de cafetaria.
Zo stijf als een hout reed ik tenslotte naar huis. Wat een geluk dat het er de volgende dag al uit was. Tot zover de activiteit en tot een volgende.