Het weekend van 18 februari gingen we naar het dertigjarig jubileumtoernooi van TTV Lagerweij. Bij 25jarige editie hadden we hier met onze startende indoorwerking voor een stunt gezorgd door de jeugdklasse te winnen. Ook dit jaar stond het al een tijd met stip genoteerd en probeerde we te pieken naar dit toernooi.(zonder het komende outdoor seizoen te hypothekeren). Door onze topprestatie op het NK hadden we er alle vertrouwen in.
Het toernooi begon al vrijdagavond met een voor ons onbekende klasse. Viertallen 300kg zou outdoor heel onstabiel trekken. Bij indoor is deze klasse in Baskenland ontstaan om meer ploegen te krijgen en ook wedstrijden in een korteren hal te kunnen organiseren. Johny was geveld door de griep en werd vervangen door iemand van de thuisploeg. Met 12kg ondergewicht waren we de lichtste ploeg. We begonnen de wedstrijd super door van het Engelse 15 Signal Regiment te winnen. Het verdere toernooi kwamen we telkens mooi in de wedstrijd en konden erg veel druk maken. Punten zaten er helaas verder niet meer in, maar het was een prachtige ervaring.
Zaterdagvoormiddag was het dan de beurt aan de 600kg. Deze klasse deden we net als op NK met een Belgische selectieploeg onder onze naam. Opnieuw konden we elke wedstrijd enorm veel druk maken, maar om in deze klasse punten te halen missen we leeftijd en ervaring. De leeftijd komt vanzelf. Ervaring gaan we tegen volgend jaar aan werken door meer indoorwedstrijden in de regio te organiseren. Target voor deze klasse is WK 2020. Dat is nog even de tijd om de groep te verbreden en ervaring te laten opdoen.
Op de middag was het tijd voor de U21 beloften. 14 dagen geleden hebben we met deze groep de Nederlandse titel in de 450 kg klasse gewonnen. Hier hadden we zwaar voor moeten afvallen, maar nu was 560 het gewicht en met 1 man extra bleven we steken op 525 kg. Als we ons opnieuw hadden uitgedroogd hadden we er Daan nog in gekregen, maar door file waren we vrij laat toegekomen en Daan was ook al aan Lagerweij belooft. Dus nie mauwen, maar koeie melken. Het gewichtsnadeel dat we nu hadden drong helaas niet genoeg door en we gingen te gemakkelijk naar onze eerste wedstrijd. We zouden dat wel effe regelen, maar Heideskip is een topper en kon een paar flinke tikken uitdelen. Het zelfvertrouwen zakte als een pudding in elkaar en maakte plaats voor faalangst.
Een valkuil die ons al meerdere keren in de problemen bracht speelde ook nu weer parten. Beide wedstrijden tegen Heideskip werden verloren en ook Lagerweij werd een gelijkspel. De overige wedstrijden werden gewonnen maar het zelfvertrouwen had een flinke deuk opgelopen. Onze tegenstanders daarentegen hadden bloed geroken en gingen er tegen ons dubbel in. In de halve finale kwamen we opnieuw tegen Lagerweij. De eerste trek werd op conditie door hen gewonnen en tegen onze natuur in gingen we de tweede trek daarom vol in de aanval. Het mocht niet baten, ook deze trek werd verloren. Nu terug opladen voor de strijd om brons tegen onze vrienden van Galliers.
Galliers zijn erg sterk en stonden op gewicht. We moesten dit dus technisch en conditioneel aanpakken. De eerste trek probeerde we hen zo veel mogelijk te vermoeien door vol in de rem te gaan. Deze trek werd verloren maar we hadden hen zichtbaar pijn gedaan. Tweede trek opnieuw vol in de rem tot het brak. Deze was voor ons. De derde trek wisten beide ploegen dat we die niet meer af gingen geven. Een mooie bronzen medaille waar we zonder het resultaat van 14 geleden graag voor getekend hadden, maar nu toch wat teleurstellend was. Daan werd met Lagerweij 2de en Bouwe ankerde een internationale mix. Nu de outdoor schoenen weer aan want op 12 maart starten we in de manege.