Zondagochtend, negen uur. De Berketrekkers blazen verzamelen aan de sporthal van Merksplas. Op het programma stond het Belgisch kampioenschap in Ooidonk, een plekje in de Vlaanders. Een fors uur rijden, en we zagen de bordjes van de Schotse Feesten al staan. Inderdaad, beste luisteraars, het BK werd mooi omkaderd door Schotse clanleden, hamers en boomstammen inclusief!
De jeugd mocht het eerste laten zien dat ze het nog konden. De trekken tegen Versieck Dames en de Joliekes gingen vlot, maar dat lag binnen de lijn van de verwachtingen. Bleven er nog 2 jeugdploegen over, de Boerekes en de Mertensmannen. Een podiumplaats was dus al zeker binnen, maar we hadden ze graag verdiend. Het offensief tegen de Boerekes kende een goede start. Wakkere Berketrekkers, en snelle start en een vleugje doorzettingsvermogen, maakten dat de eerste trek voor onze oranje jongens waren.
De Boerekes, vorig jaar een dodelijk obstakel voor goud op het BK, geven zich echter zelden snel gewonnen. Ook deze keer niet, waardoor de wedstrijd eindigde in een gelijkspel. Enkelingen begonnen de tekst van “Den Boeresong” al terug uit hun geheugen te diepen, maar de strijd was nog niet gestreden. Mertensmannen versus Boerekes kende een aantal waarschuwingen, waardoor de oranje toekomst er weer wat rooskleuriger uitzag. Een gelijkspel tegen Mertensmannen zou reeds volstaan voor een gouden medaille, omdat er bij een ex aeqou naar het aantal waarschuwingen gekeken wordt.
Maar, zoals gezegd, onze jeugd had haar medaille graag verdiend. En zo werd dus ook de wedstrijd tegen de Mertensmannen fris en vol goeie moed aangevat. Het heeft wel behoorlijk wat zweet en tandengeknars gekost, maar de dubbele overwinning tegen de Mannen van Mertens bezorgde de Berketrekkersjeugd haar gouden medaille. Dit jaar waren we de sterkste, én hebben we de medaille om het te bewijzen.
De dag was echter niet afgelopen. Na een korte verkenning van de plaatselijke Highlands (Whisky! Fudge! Rokskes! Alhoewel, officieel heet het een kilt…) volgde nog de 640 klasse. Geen bag pipers hier, maar toch nog meer dan voldoende geblaas en gepuf. Wederom de Mertensmannen en de Boerekes op ons bord gekregen, maar die werden telkens goed verorberd. De Modesten is steeds weer een ander pak mouwen, maar dit keer konden we met de nodige dosis tactiek, uithouding en kracht het touw naar de juiste kant krijgen. Onze kant, dus!
De stevigste tegenstand werd verwacht van de Galliërs, onze laatste opponenten van die dag. Die wedstrijd was er eentje met een gek gevoel, we wisten immers dat we 5 minuten later konden trekken voor plaatsen 1 en 2 tegen… de Galliërs. De eerste trek werd er wat afgetast, maar toen Galliërs hun offensief inzette, was er maar één mogelijke richting. Voorwaarts. De tweede trek verliep dan weer in ons voordeel, maar er werd zeker niet voluit gegaan.
Toch maar even uitblazen tijdens de kleine finale, waarin we de Modesten konden zien winnen van de Boerekes. De kopjes werden echter al snel weer gefocust op de aankomende finalewedstrijd, die zou beslissen over zilver en brons. We wisten dat het op kracht moeilijk te halen zou zijn, daarom werd er geprobeerd om aan het uithoudingsvermogen van de tegenstanders te knabbelen. Helaas werden er aan onze uithouding ook flink gebeten, en het betere touwtrekwerk aan de overkant zorgde voor een overwinning van onze Ravelse collega’s. De tweede trek was een doorslag van de eerste, en Galliërs ging verdiend met het goud aan de haal, de Berkes moesten zicht met zilver tevreden stellen. Wat ze dan ook deden.
Geen reden tot klagen dus, goud voor de jeugd, zilver voor de heren (waar ook een pak jeugd van de voormiddagklasse in stond)… Het is een goede dag geweest. Nu nog een weekje afwachten, en dan de bus op richting Zwitserland, waar de kinders zich kunnen gaan bewijzen tegen het internationale trekgeweld. Actie!
- uitslagen Goud en zilver!